Betide bloeiers.
Fjildpraat komt faak yn febrewaris by ús yn’e bus; dan is de maitiid al wer op kommende wei. Yn de natûr feroaret der dan ek al hiel wat. De fûgels begjinne wer te sjongen en de knoppen oan de beammen wurde dikker en ek de planten begjinne al te feroarjen.
As je de eagen iepen ha kin je oan hiel wat dingen sjen dat de maitiid der oan komt.
Yn jannewaris en febrewaris kin men yn ferskate túntsjes al in moai gielbloeiend beamke stean sjen: Hamamelis = toverhazzenút (toverhazelaar); dêr binne meast net sa folle fan. In skoftsje letter binne der oare gielbloeiende beamkes: de forsythia = sineesklokje.
Fan dizze soarte sjocht men folle mear yn de túntsjes stean. Soms in hiele hage.
Mar ek sommige wylde strûken en beammen binne der betiid by.
Sjoch mar ris nei de els en de hazzenút. Dizze beammen ha yn de foarige hjerst al lytse katsjes foar it kommende foarjier.
Yn jannewaris en febrewaris begjinne se har te ûntjaan. De hazzenút kin al yn jannewaris bloeie. De els is meastal wat letter.
Yn desimber en jannewaris bloeit yn’e tún de krystroas = kerstroos (helleborus). De wite of rose blêdsjes fan’e blom binne eigentlik de tsjelkblêdsjes. De kroonblêdsjes binne eins lytse huningbakjes wurden.
Yn febrewaris begjinne ek al hiel wat foarjiers blommen te bloeien.
Yn túntsjes, plantsoenen en parken steane snieklokjes (ek wol liderkes neamd) en de ayttablomkes (winterakoniet) fol op te pronkjen.
Ayttablomkes binne moaie lytse plantsjes mei giele blomkes. Se waarden eartiids faak by stinzen oanplante. Yn dizze tiid kinne wy ús ek fernúverje oer alle kleuren fan de krookjes.
Yn maart/april dan komme de titelroazen (narcis) yn in protte fariëteiten.
Yn’e berms (foaral nije berms) kinne we de giele blomkes fan it lyts hoefblêd fine. Dizze planten steane faak op plakken wêr’t yn’e grûn omskuord is; de grûn is dan iepen en it sied dat der yn fallen is kin opkomme.
Ek yn de berms en foaral yn de sleatswâlen fine we it bûtergieltsje (speenkruid). Hiele stikken binne soms giel fan al dy blomkes. It is ek aardich om te sjen by it bûtergieltsje dat de sleatskant, dy’t op’e sinne leit folle earder yn bloei is as de kant yn it skaad.
Ja, it is altyd wer moai om te sjen dat alles him nei sa’n winterskoft wer ûntjout en wer yn bloei rekket.
En as je sa nei de iere blommen sjogge, falt it op dat de giele kleur de oerhân hat..Soe dat miskien ek in betsjutting ha?
Oeds Hoekstra, Burgum.
Foto links: Ayttablomkes. foto: www,wikipedia.org
