Excuus oan de Swarte Roek.
Ik ha yn in eardere edysje fan “Fjildpraet” skreaun oer in koppel frij selsame fûgels dy`t har te wenjen setten ha op 'e Haeyehoek te Broeksterwâld. Dit binne de saneamde Cambell-einen en wij wienen en binne tige wiis mei dizze einen dy 't har hjir wol aardich thús fiele.
Mar de populaasje wol mar net groeie en dat jout gjin fertrouwen foar de takomst. It leit net oan Hjerke dat der gjin jonge einepykjes komme want dy docht tige syn bêst. It earste jier krigen de swarte roeken de skuld dat de Cambellwyfkes gjin jongen grut brochten, mar letter die bliken dat der noch in folle gruttere rôver op 'e Haeyehoek wennet.
Us eigen hûn hat moannenlang de nestjes fan de Cambells leechplôke sûnder wij der ek mar in greintsje fermoeden fan hienen. Moarns betiid waard er efkes loslitten en dan stoode er as in gek nei efteren.
Wij tochten foar in sanitaire stop mar de Dútske Herder hie oare bedoelings. Behindich wipte der by de Cambells yn it territoarium en skrokte rap wat aaikes nei binnen en soms naam er in aaike mei nei syn hok om letter te ferorberjen.
Dat hat him úteins ferret oars hienen wij der miskien wol nea efterkaam dat hij de grutste rôver wie. Ik moat wol sizze dat de Dútser der noch noait sa moai glânsjend út sjoen hat as yn dy tiid.
Hjirby myn excuus oan de swarte roek dy 't wy der fan fertochten dat sy alle nêsten leechroofden. Net dat wij de roek no foar 100% fertrouwe mar hja binne dochs foar de grutte roverij oansjoen.
Mei de ûntmaskering fan de echte rover hoopje wij dat de selsame Cambell him dizze simmer wol fuortplantsje sil mar dochs lizze der mear gefaren op 'e loer.
De lêste tiid húsmannet der in tige grutte rôffûgel op`e Haeyehoek wêr 't ik it net op stean ha. Kenners ha my ferteld dat it in buizerd west hat en ik ha dat beest ta myn grutte skrik yn folle aksje sjoen.
Fanút myn kantoarke haw ik krekt it sicht op 'e Cambells en der mei ik graach efkes nei sjen. Op in kear seach ik dy grutte buizerd oankommen en deun boppe de Cambells sweefde der yn in beam.
Myn earste gedachte wie dat er it op in lekkere Cambell foarsjoen hie mar dat wie lokkich net sa. Tusken de einen hat in grutte mûs of in lyts ratsje sitten wer 't de buizerd mear sin oan hie.
De rôffûgel liet him pardoes tusken de einen falle en plukte de rat of de mûs der sa tusken út. Ik wie tige bliid dat er net in Cambell de loft ynsleepte mar it liket my foar dizze grutte rôffûgel net ûnmooglik om dat te dwaan.
Ofrûne novimber hat ek efkes krityk west foar de Cambell populaasje. Hja hienen harren territoarium ferlitten en wienen al in pear dagen op stap. Oars net sa slim mar dizze kear wienen de Cambells yn libbensgefaer.
Hja wienen op it iisbaanterrein dwaande om in moai grut wak iepen te hâlden mar as se dêrby troch Wiebe en syn mannen trapearre wienen dan hienen de Cambells fêst net de krystdagen mear meimakke.
Lokkich haw ik se earder fûn en werom jage nei harren territorium. Oan 't safier it ien en oar oer de seldsame Cambell en al harren gefaren.
Berend Visser.
foto lofts: de buizerd.
